مقایسه تاثیر آتوسیبان(آنتاگونیست اکسی توسین) و نیفدیپین(مهار کننده کانال کلسیم) در کنترل زایمان زودرس و عوارض آن ها

در این مطالعه تاثیر دوتوکولیتیک آتوسیبان(آنتاگونیست اکسی توسین) و نیفدیپین(مهار کننده کانال کلسیم) در درمان زایمان زودرس و عوارض آن ها مقایسه شده است. مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 80 خانم باردار صورت گرفت که به علت دردهای زایمانی، در سن حاملگی 34-26 هفته به بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران مراجعه کرده بودند. 40 بیمار در گروه آتوسیبان و 4 بیمار دیگر در گروه نیفدیپین به صورت یک در میان و تصادفی قرار گرفتند. سپس 2 گروه از نظر پاسخ به درمان(پیش گیری از زایمان تا 48 ساعت برای تجویز کورتیکواستروئیدها) و عوارض جانبی داروها مقایسه شدند. فاصله زمانی مصرف داروها تا زمان زایمان نیز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. دو گروه از نظر تاثیر و پاسخ به درمان تفاوت معنی داری نداشتند(میزان تاثیر در گروه آتوسیبان 5/82% و در گروه نیفدیپین 75% بوده است). عوارض جانبی در گروه آتوسیبان 5/17% و در گروه نیفدیپین 40% بوده است که تفاوت آماری معنی دار داشتند(027/0= p ). فاصله زمانی بین شروع دارو تا زایمان در گروه آتوسیبان 12/16 ± 03/29 روز و در گروه نیفدیپین 9/13 ± 85/22 روز بود که تفاوت معنی دار وجود نداشته است. از موارد فوق می توان نتیجه گرفت که آتوسیبان داروی موثری برای درمان زایمان زودرس می باشد و هیچ گونه عارضه جدی ندارد، بلکه عوارض مشاهده شده خفیف و در حد تحمل بیمار می باشند. از آن جا که عوارض جانبی نیفدیپین از محدودیت های مصرف این دارو است به نظر می رسد آتوسیبان می تواند به عنوان درمان انتخابی به خصوص در بیمارانی که نیفدیپین را تحمل نمی کنند، بیمارانی که در خطر عوارض قلبی عروقی هستند مثل چند قلویی و در بیماری های قلبی مطرح باشد.